Hoera! Je wordt ouder van een jongetje of een meisje. Je kunt je geluk niet op….tot het moment dat je merkt dat niet alles op rolletjes verloopt. Natuurlijk, ieder kind vertoont weleens onrust of huilt. Dat hoort er nu eenmaal bij. In sommige gevallen vindt dit meer dan gebruikelijk plaats.

Hiervoor zijn diverse oorzaken. De voeding kan een rol spelen (koemelkallergie of een lactose intolerantie). Ook gebeurt er gedurende zwangerschap veel. Zonder dat ouders hier altijd invloed op kunnen hebben, ondergaat de moeder soms veel stress die waarschijnlijk niet aan de toekomstige baby voorbij gaat.

Bij een normaal verlopende bevalling ligt het kindje met het hoofdje naar beneden in het bekken van de moeder. Van hieruit duwen de weeën vanuit het middenrif van de moeder het kindje geleidelijk aan dieper het bekken in. Gedurende dit proces draait het hoofdje over en weer naar links en naar rechts, om uiteindelijk in een gestrekte positie naar buiten te komen. Wanneer dit vloeiend verloopt, is er vrij weinig aan de hand. In de praktijk zien wij veel baby’s die na een te snelle uitdrijving geboren worden met een overprikkeld zenuwstelsel. Soms blijft het kindje als het ware een beetje in het geboortekanaal vast zitten. De aanleiding hiervoor kan zijn een te grote baby, een te smal bekken van de moeder of bijvoorbeeld een navelstreng om de hals van de baby. Wanneer het hoofdje blijft steken kan dit, buiten de spanning van de wervelkolom, zelfs leiden tot een compressie ter hoogte van de bovenste nekwervels en/of de schedelbasis. Soms is een geboorte met een vacuümpomp, tangverlossing of (zoals ook bij een stuitligging) een keizersnede noodzaak.

Symptomen
Klachten die hier uit kunnen voortvloeien zijn onrust, huilen, voorkeurshouding, overstrekken, slaapproblemen, schrikkerig gedrag, zuig en/ of slikklachten. Doordat er vanuit de schedelbasis een hersenzenuw (nervus vagus) loopt, die onder andere het hele maagdarmstelsel voorziet van zenuw impulsen, kan dit ook leiden tot maagdarmklachten zoals buikkrampjes, reflux, obstipatie of juist diarree. Bewegingsbeperkingen van de schedel en wervelkolom kunnen ook op latere leeftijd de motorische ontwikkeling nadelig beïnvloeden. Denk aan problemen met omrollen, kruipen, gaan zitten en lopen. Men zegt ook wel: “als je geluk hebt, is je geboorte het ergste trauma wat je meemaakt in je leven”. Veel klachten van baby’s zijn gebaseerd op een overprikkeld zenuwstelsel. Het spreekt dan ook vanzelf dat liefde, rust, ritme en regelmaat van het grootste belang zijn voor de pasgeboren baby.

Wat kan een osteopaat betekenen?
Ondanks een liefdevolle begeleiding vertonen baby’s soms klachten. Na een bezoek aan de consultatiebureau arts, huisarts of kinderarts blijkt vaak dat de baby structureel gezond is als een vis. De oorzaak is dan vaak functioneel. Osteopathie is dan de manuele geneeswijze bij uitstek die bewegingsverliezen ter plaatse van de schedel(basis), nek, hals, buik bij de baby in kaart brengt. Bewegingsverliezen benadelen ons opvangvermogen, brengen ons uit balans, belemmert een optimale circulatie van vloeistoffen door het lichaam (bloed, lymfe, hersenvocht, etc.) en de algemene ontwikkeling van baby en kind. De technieken bij baby’s en kinderen zijn zacht, gericht op ontspanning en bewegingstoename waardoor het zelfgenezend vermogen geactiveerd wordt. Osteopathie is een veilige behandelingsmethode, er wordt bij baby’s en jonge kinderen nooit gekraakt. Van groot belang is dat indien er sprake is van “ziek zijn” van uw baby of kindje, u eerst een arts raadpleegt.