Lage rugklachten komen veel voor in onze samenleving, 44 % van de Nederlanders heeft hier in meer of mindere mate last van. Met een piek in de leeftijdscategorie 44 – 65 jaar. De pijn lokaliseert zich vooral in de lage rug of in combinatie met pijn in de onderbuik, ter plaatse van de lies, bil of verder een been in tot zelfs mogelijk een voet. Veelal gaan de klachten binnen enkele dagen tot weken vanzelf over. Wanneer de klachten langer dan 3 maanden aanwezig zijn, spreekt men van chronische klachten. Dit betreft 18,2 % van de Nederlanders met lage rugklachten (www.zorginstituutnederland.nl).

Oorzaak
De oorzaak kan zich in de lage rug (wervel blokkade, slijtage, letsel tussenwervelschijf, beknelde zenuw, etc.) maar ook elders in het lichaam bevinden. Zo is de rug voor zijn beweeglijkheid ook afhankelijk van de beweeglijkheid van het bekken, de ribben, het borstbeen, de schedel, een voet, de spieren die aan de rug vastzitten en ook niet te vergeten de ophangstructuren van de organen (fasciae) die in de buik een relatie legt tussen de organen en de wervelkolom. Osteopathie is een van de weinige medische disciplines die holistisch veel belang hecht aan deze relatie. Vandaar een nadere toelichting.

Wanneer we de evolutietheorie mogen geloven dan zijn wij de mens ontstaan uit viervoeters. De wervelkolom met zijn vier steunpunten (poten) kan je dan zien als een kapstok waaraan de jassen (organen) ophangen via verschillende kledinghaken (de ophangstructuren of wel fasciae). Deze fasciae zijn op sommige plaatsen direct verbonden met de wervelkolom en op andere plaatsen indirect via bijvoorbeeld het buikvlies. Doordat we in de loop der jaren rechtop zijn gaan lopen, hangen de organen aan de voorzijde via zijn fasciae ook een beetje naar beneden, wat verklaart dat wij holle en bolle delen van de wervelkolom hebben gekregen.

Littekenweefsel
Door littekenweefsel na bijvoorbeeld een buikoperatie (blindedarm), infecties, traumata, ontstekingen maar ook bijvoorbeeld door gasvorming in de darmen (bij overmatig suiker gebruik) kunnen bewegingsverliezen optreden in de ophangstructuren of fasciae van de organen die nadelig de ademhaling kan beïnvloeden maar ook bijvoorbeeld een grotere trekkracht op de voorzijde van de wervelkolom kan veroorzaken met als mogelijke reactie een verhoogde spanning en wellicht ook pijn van lage rugspieren of zelfs wervelblokkade(s).

In de praktijk heeft een lokale behandeling van een geblokkeerd gewricht of een gespannen spier vaak een korte termijn effect. Op basis van een uitgebreid onderzoek brengt een osteopaat bewegingsverliezen op andere plaatsen in relatie met de lage rug in kaart waarna vervolgens behandeling plaats vindt via een zachte (lichte rek) of stevige benadering (manipulatie). Dankzij de ontspanning en bewegingswinst zullen de vloeistoffen (bloed, lymfe, liquor, etc.) beter gaan stromen waardoor het zelf genezend vermogen geactiveerd wordt.

Effectieve behandeling
Omdat een osteopaat zeer gericht in het gehele lichaam op zoek gaat naar de oorzaak van de lage rugklacht zijn de behandelingen over het algemeen zeer effectief. De uitslagen van meerdere onderzoeken (zie: www.osteopathie.nl) spreken voor zich. Osteopathie vermindert de pijn en verbeterd het functioneren van patiënten met lage rugklachten.